Interesująco napisana biografia wciąż jeszcze mało znanej postaci spowiednika św. Siostry Faustyny Kowalskiej, którego beatyfikacja odbyła się 28 września tego roku. Autorka w żywy i barwny sposób przybliża nam koleje losu ks. Michała - jego dzieciństwo i młodość, drogę do kapłaństwa, życiowe zmagania i wreszcie zaskakujące i niezwykle trudne zadanie, z którym przyszło mu się zmierzyć - spowiadanie świętej mistyczki, rozeznawanie otrzymywanych przez nią objawień oraz kontynuowanie otrzymanej przez nią misji szerzenia Bożego miłosierdzia. Kim był Michał Sopoćko? Z kart książki wyłania się przed nami kochany i kochający syn, ubogi chłopiec z trudem zdobywający wykształcenie, patriota pielęgnujący polskość, ksiądz, kapelan wojskowy i duszpasterz chorych, tułacz wojenny, naukowiec, wychowawca młodzieży, założyciel Zgromadzenia Sióstr Jezusa Miłosiernego... i najważniejsze: apostoł Bożego miłosierdzia. Człowiek niezwykle skromny, dyskretny i zamknięty w sobie. Autorce udało się wejrzeć głęboko w jego przeżycia i wewnętrzne piękno, które odsłania przed czytelnikiem. Jej relacja jest poparta licznymi cytatami z materiałów źródłowych, do których dotarła – przede wszystkim Wspomnień i Dziennika ks. Michała. Umiejętnie oddaje klimat miejsc, w których mieszkał i z którymi był związany. Odnajduje tam ślady jego obecności, wciąż żywe, pomimo że upłynęły już 33 lata od jego śmierci. (…) Beatyfikacja ks. Michała Sopoćki (28 września 2008 r.) jest świetlistą aureolą, okalającą jego głowę blaskiem Bożego Miłosierdzia. Łączy się ona z odblaskiem chwały odbijającym się w świętej siostrze Faustynie. Czy można z tego się nie cieszyć? Czy są smutni mieszkańcy nieba? A więc nie jesteście już obcymi i przechodniami Boga, ale jesteście współobywatelami świętych i domownikami Boga – zbudowani na fundamencie apostołów i proroków, gdzie kamieniem węgielnym jest sam Chrystus Jezus (Ef 2,19-20).